Historia Tomka Cichowicza czy Basi Majchrzak, to tak popularne zaginięcia, że dziś w Polsce prawie każdy kojarzy małego chłopca w przebraniu myszki wpatrującego się w aparat czy uśmiechniętą dziewczynkę o anielskich loczkach. Od tych zaginięć mijają dekady lat. Czy cierpienie rodziców się zmniejsza? Czy może rośnie wraz z bezsilnością? Co stało się z tymi dziećmi? Gdzie ich teraz szukać?
Nietrudno jest postawić się w roli rodzica dziecka zaginionego. Robimy to automatycznie. Czytając ich historię, zamieniamy się rolami i często czujemy już w pierwszej chwili ten ból w sercu. To potrafią zrobić nawet osoby, które rodzicami nie są. Rozumiemy też ten strach. Strach dziecka porywanego, zagubionego. Przecież na kim dzieci mają budować zaufanie, jak nie na dorosłym. Jednak to dorośli to zaufanie w nich zabijają, nieraz wraz z nimi.
Mamo szukaj mnie!
Rodzice nigdy się nie poddają. Serca mam są tak ogromne i silne, że jeśli nawet rozpadną się na milion kawałków, to one znajda taki klej by to naprawić, by ta miłość do dziecka nigdy nie zniknęła. Ona zawsze będzie, czasami schowana głęboko, czasami mocno demonstrowana.
Rodzice dzieci zaginionych poświęcają całe swoje życie by szukać. W rożny sposób, często popadając w skrajności. Tracąc nadzieję i znów ją zyskując.
Naszym zadaniem jest wspierać rodziców dzieci i osób zaginionych.
Opisując z osobna każde zaginięcie, tworzy się nadzieja, nadzieja na jakiś nawet malutki sygnał w danej sprawie, który może doprowadzić do rozwiązania i odnalezienia zaginionego dziecka, a rodzinie przyniesie w jakimś stopniu ukojenie w dalszym ich życiu, bo już będą wiedzieli…
Zawsze mamy nadzieję, że zaginione dziecko odnajdzie się całe i zdrowe, nawet po wielu latach od chwili, w której zaginie.
Tak tez jak pokazują niektóre historie się dzieje, jednak nie zawsze finał dla rodziców jest szczęśliwy.
11-letni Jacob
Zaginął w 1989 roku. Jego rodzice, Patty i Jerry Wetterling, czekali na odpowiedź, co się z nim stało aż 27 lat. Dopiero w 2016 roku poznali prawdę.
Do zaginięcia Jacoba Wetterlinga doszło pod koniec października 1989 roku. Tego dnia 11-latek został sam. Jego rodzice pojechali na spotkanie z jednym z przyjaciół. Mimo że była to niedziela, następnego dnia dzieci nie miały zajeć w szkole. Jacoba odwiedził więc jego najlepszy przyjaciel Aaron Larson. Rodzice pozwolili, aby spał w domu Wetterlingów. Chłopcy postanowili pojechać wieczorem do centrum ich rodzinnego miasteczka – chcieli wypożyczyć filmy wideo.
Jacob zadzwonił do mamy i zapytał o zgodę. Patty miała wątpliwości. Uważała, że jest zbyt ciemno na samotne wyprawy 11-latków. Tata chłopca również miał obawy. Jacob obiecał jednak, że założy odblaskową kamizelkę i weźmie latarkę. To miało go uchronić przed wypadkiem na drodze.
Mężczyzna w masce
Miasteczko,w którym mieszkali Wetterlingowie miało opinie bezpiecznego. Mieszkało tam wtedy ok. 3 tys. osób. Większość rodzin się znała, a normalnym widokiem były bawiące się dzieci bez opieki rodziców. Szokiem więc dla nich był krzyk dzieci, które wołały: “Tam był człowiek z bronią! Zabrał Jacoba!”. Rodzice natychmiast zostali o tym poinformowani. Jacob, Aaron i Trevor wracali wiejską drogą domu. Niedaleko domu spotkali ubranego na czarno zamaskowanego mężczyznę. Powiedział im, że ma broń. Kazał zejść na pobocze. Zapytał ich o wiek. Trevorowi i Aaronowi kazał biec do lasu i nie odwracać się. Jacob został sam. Już nikt go więcej nie zobaczył.
Rozpoczęcie poszukiwań
Policja wiedziała, że musi działać szybko. Statystyki mówią, że 85 proc. porwanych dzieci nie żyje już po pięciu godzinach. Rozpoczęło się przeszukiwanie terenu. Funkcjonariusze przeczesywali ten obszar pieszo i z pomocą helikoptera. W sprawę zaangażowanych było prawie 100 funkcjonariuszy FBI, a także Gwardii Narodowej i biura szeryfa hrabstwa Stearns. Przez 27 lat sprawa ta była jednym z najbardziej tajemniczych zaginięć w historii amerykańskiej kryminalistyki. Patty i Jerry przez lata czekali na prawdę. Wciąż mieli nadzieję, że pewnego dnia ich syn stanie w drzwiach rodzinnego domu.
Śledztwo 27 lat później
Prawda o zaginięciu Jacoba wyszła na jaw po 27 latach. W 2015 roku policja aresztowała Danny’ego Heinricha, który od pewnego czasu był wymieniany wśród podejrzanych w sprawie z 1989 roku. Testy DNA wykazały, że mężczyzna dopuszczał się porwań i napaści na tle seksualnym. Przeszukano jego dom i znaleziono ponad 150 zdjęć. Heinrich postanowił iść na układ z prokuraturą. Zaproponował, że przyzna się do porwania i morderstwa chłopca, jeżeli nie będzie oskarżony o tę zbrodnię. Wetterlingowie przystali na tę propozycję.
Mężczyzna wskazał dokładnie miejsce, w którym zakopał ciało chłopca. Opowiedział również ze szczegółami, co stało się w dniu zaginięcia Jacoba. Gdy został z chłopcem sam, założył mu kajdanki i posadził w samochodzie. Wywiózł go z pobliskiej miejscowości Paynesville. Tam wykorzystał go seksualnie. Następnie pozwolił chłopcu ubrać się i zabrał z powrotem do auta. Nagle usłyszał radiowóz. Pedofil wpadł w panikę i postrzelił Jacoba dwukrotnie. Zostawił go samego w lesie i uciekł. Wrócił kilka godzin później, aby ukryć ciało.
Rodzice poznali prawdę po 27 latach
Obecnie Heinrich przebywa w więzieniu, gdzie odsiaduje 20-letni wyrok za inne zbrodnie. Najprawdopodobniej nigdy nie wyjdzie na wolność. Jako przestępca seksualny będzie pod stałą obserwacją w ramach specjalnego programu.
“Dla nas Jacob był żywy, dopóki go nie znaleźliśmy“ – wyznała w rozmowie z dziennikarzami mama chłopca.
Podkreśliła również, że te wydarzenia są lekcją dla innych i pokazują, jak wiele pracy jeszcze przed nami, aby uchronić dzieci i nie dopuścić do takiej tragedii.
