Piotr Piela urodził się w 1980 roku. Pochodzi ze Zgorzelca w województwie dolnośląskim.

Gdy miał 4 lata, dziadek zapytał wnuka: “kim chciałbyś zostać, gdy będziesz dorosły?” Natychmiast odpowiedział, że marynarzem. Jak się później okazało, nie tylko chciał nim zostać, ale już wtedy przygotowywał się do wymarzonego zawodu. Chodził na sztywnych nogach, kiwając się lekko na boki, jakby miał zrośnięte kręgi lędźwiowe. W związku z tym zaniepokojona mama zabrała Piotra do ortopedy. Tam chłopak przyznał, że trenuje chód po kiwającym się na falach statku. Z całych sił i z ogromnym zamiłowaniem podchodził do swojej pasji. Uczył się dobrze, uprawiał sport, w którym odnosił sukcesy, biegał, pływał, ćwiczył pompki. W szkole podstawowej wspólnie z młodszym bratem pojechał na obóz żeglarski, gdzie oboje zdobyli patent sternika jachtowego. Piotr wśród rodziny i znajomych uchodził za uczynnego, wrażliwego i pracowitego mężczyznę.

Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego dostał się na wymarzone studia na Akademii Morskiej w Szczecinie. Miłość do zawodu marynarza i jego wielką determinację zauważyła nawet Rektor uczelni. Będąc na studiach, tęsknił za domem i jeśli tylko mógł, jechał prawie cały dzień ze Szczecina do Zgorzelca choćby tylko po to, żeby przenocować w swoim pokoju i pobyć z najbliższymi, których kochał ponad wszystko.

Po pierwszym roku pełen entuzjazmu i nadziei popłynął na półroczny rejs do Singapuru. Po powrocie z niego był jakby przygaszony, podenerwowany, zaczął również palić więcej papierosów. Być może skutkiem takiego zachowania było jakieś wydarzenie podczas rejsu. Z biegiem czasu i kolejnych rejsów, Piotr traktował statek jak swój drugi dom.

 

W lipcu 2008 roku Piotr wypłynął w rejs statkiem handlowym BBC Ecuador należącym do armatora norweskiego, którym dowodził polski kapitan. Płynęli z Brazylii w kierunku USA. Po niecałym miesiącu od rozpoczęcia rejsu w dniu 13 sierpnia 2008 roku statek zacumował w Corpus Christi. To miasto położone w południowej części Stanów Zjednoczonych, w stanie Teksas nad Zatoką Meksykańską. Piotr napisał prośbę o pozwolenie zejścia na ląd. Następnego dnia, czyli 14 sierpnia stał na redzie w Zatoce Galveston przy porcie w Houston. Do brzegu dzieliło go zaledwie 70 metrów. Piotr tego dnia zniknął ze statku, nie zabierając ze sobą żadnych rzeczy osobistych. Miał wtedy 28 lat. Od tamtej pory nie wrócił do domu ani nie nawiązał kontaktu z ukochaną rodziną. Rozmowy z kapitanem i marynarzami nie wniosły nic, co mogłoby pomóc w ustaleniu losów mężczyzny. Co mogło się wydarzyć tamtego dnia? Bez wątpienia to i wiele innych pytań wciąż pozostają bez odpowiedzi.

Wzrost: około 180 cm, waga około 80 kg, szczupłej budowy ciała, oczy jasne, włosy krótkie, proste, szatyn. Znaki szczególne: blizna po operacji na klatce piersiowej oraz tatuaż na prawym ramieniu (patrz zdjęcie), który Piotr przed ostatnim rejsem zaczął usuwać, ale nie skończył.

Zrozpaczona rodzina nie poddaje się i cały czas czeka na dzień, w którym Piotr zapuka do drzwi i powie… “wróciłem”! Mama zaginionego była dwa razy w Ameryce w poszukiwaniu Piotra, lecz nie przyniosło to żadnych rezultatów. W tej sprawie nadal panuje bolesna cisza, która mocno daje o sobie znać. Niewiedza to jedno z najgorszych uczuć.

Zwracamy się do Was z prośbą o pomoc i czekamy na każdy, nawet najdrobniejszy sygnał!

Piotr! Jeżeli jakimś cudem trafisz na ten post, proszę, odezwij się do bliskich.

Jeżeli ktokolwiek z Państwa posiada jakieś informacje na temat zaginionego, prosimy o kontakt z naszą redakcją #zaginieniprzedlaty-gwarantujemy anonimowość! Można również kontaktować się z jednostką prowadzącą sprawę WR KPP Zgorzelec Wydział Kryminalny, 50-040 Wrocław, ul. Podwale 31-33 telefon: (0-71) 340 3400 lub email: dyzurny@wr.policja.gov.pl rzecznik.kwp@wr.policja.gov.pl kwp@wr.policja.gov.pl kancelaria@wr.policja.gov.pl