Zgłoszenie zaginięcia

Dyżurny KKP w Nysie przyjął zgłoszenie o zaginięciu Wandy około godziny 1:25 w nocy. W związku z tym kilka patroli policji wraz z przewodnikiem i psem tropiącym dotarło na miejsce biwaku dopiero około godziny 3:00 w nocy. Zaraz po zaginięciu kobiety telefon, który zabrała ze sobą, został wyłączony. Nie miała przy sobie dokumentów. Policjanci rozpytali świadków zdarzenia, a także wędkarzy, których biwak znajdował się niedaleko miejsca zaginięcia. Według ich relacji w trakcie imprezy nie doszło do żadnej kłótni, nikt niczego niepokojącego nie widział, ani nie słyszał. Poszukiwania zaginionej trwały codziennie do 30 kwietnia 2009 roku. Z początku brało w nich udział ośmiu funkcjonariuszy, przewodnik z psem, w późniejszym czasie do akcji włączyli się również strażacy, a także pracownicy firmy ochroniarskiej, w której zatrudniony był Jacek Szeptun. Prowadzono poszukiwania wzdłuż wybrzeża jeziora między miejscowościami Skorochów a Otmuchowem.

Poszukiwania

Na początku trwały intensywne poszukiwania. Płetwonurkowie przeczesali również jezioro między miejscowościami Głębinów i Wójcic, jednak według informacji posiadanych przez rodzinę zaginionej, teren ten nie został przeszukany dokładnie. Wszystkie czynności poszukiwawcze były zakończone klęską. Jak to możliwe, że psy tropiące nie doprowadziły do żadnego miejsca? Funkcjonariusze dotarli do dwóch świadków, którzy zeznali, że tamtej nocy widzieli kobietę odpowiadającą rysopisowi zaginionej. Między innymi zgadzał się ubiór, jak również podobieństwo na okazanym zdjęciu. Świadkowie prawdopodobnie widzieli Wandę Szeptun w dniu zaginięcia około godziny 5:00 rano w okolicy miejscowości Wójcice, nie potrafili jednak powiedzieć, w którą stronę udała się kobieta.

Mieszkańcy wsi

Zaginięcie Wandy wywołało niezdrową sensację w małej wsi, w której zaginiona mieszkała wraz z mężem i córkami. Ludzie byli niemili wręcz wytykali rodzinę palcami. Sugerowali, że mąż stoi za zniknięciem żony. Mieszkańcy wsi nie pomagali w poszukiwaniach, a dodawali bliskim cierpienia. Znieczulica szła w parze z szydzeniem z ogromnej tragedii, jaka spotkała rodzinę Wandy. Jacek Szeptun po zaginięciu żony odbierał głuche telefony, był wyzywany, a nawet pobity.

Starszy aspirant Rafał Wandzel, będący rzecznikiem prasowym KPP Nysa – w programie „ Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie” z 9.12.2016 roku, tak wspomina pracę policji tuż po zgłoszeniu zaginięcia kobiety: „Policjanci rozpoczęli akcję poszukiwawczą rejonu, gdzie ostatnio widziana była zaginiona. Rejon ten ma kilkadziesiąt jak nie kilkaset hektarów. Przeszukali każdy centymetr tego miejsca i ogromny teren wokół jeziora Nyskiego. Jeżeli ktoś nie zna tego terenu, to może bardzo łatwo się zgubić. Tym bardziej, że to była noc. Sprawdzaliśmy wszelkie możliwe wątki i sygnały”.

Rysopis

Wanda była szczupłą kobietą, wzrostu około 158 cm. W dniu zaginięcia ubrana była w zamszowe beżowe kozaki, szare spodnie rybaczki, żółtą bluzkę i kremowy golf oraz brązowy bezrękawnik. Wanda miała włosy krótkie, ciemne, ale wcześniej farbowane na rudo.

Tragedia rodziny trwa już lata. Być może wiele osób zrezygnowałoby, poddałoby się w tej bezsilności, ale nadzieję trzeba mieć do końca. Przecież córki zaginionej zasługują na to, by dowiedzieć się, co się stało z ich mamą. Zasługują, by poznać prawdę, jaka by ona nie była. Wierzymy Kochani w Wasze dobre serca i pomoc. Prosimy o liczne udostępnienia artykułu, nich dotrze do jak największego grona czytelników, być może tym razem uda się czegoś dowiedzieć.

Jeśli wiesz coś, co może pomóc w odnalezieniu zaginionej kobiety, możesz zadzwonić pod numer alarmowy 112 i przekazać anonimowo informacje. Można kontaktować się również za pomocą naszej strony. Zaginieni przed laty gwarantują anonimowość.