4-letni Bobby Panknin spędzał czas na obozie w Deep Lake Resort w północnym hrabstwie Stevens. To właśnie tam chłopiec zaginął. Według źródeł, został chwilowo pozostawiony na szlaku, podczas gdy jego rodzeństwo poszło popatrzeć na pobliski wodospad. Zaledwie kilka minut później już go nie było.
Rodzinna wycieczka
Był gorący dzień 3 sierpnia 1963 roku. Bobby i jego dwaj bracia – 6-letni Jim i 10-letni Bill wraz z matką wybrali się na wycieczkę wzdłuż drogi leśnej znajdującej się w pobliżu ich obozowiska. Ted, najstarszy z braci, postanowił zostać tego popołudnia na kempingu i zamiast wędrówki wybrać się na ryby z ojcem.
Gdy szli szlakiem, Bill zapytał matkę, czy mógłby obejrzeć wodospad, który słyszał ze szlaku. Zgodziła się i powiedziała Jimowi, żeby stał i czekał z Bobbym, podczas gdy oni na chwilę oddalą się, by zobaczyć wodospad. Mimo to, Jim zdecydował się dołączyć do matki oraz Billa, tym samym pozostawiając Bobby’ego samotnie na szlaku.
Po kilku minutach wrócili do miejsca, w którym miał czekać Bobby. Niestety, nigdzie go nie było. Chłopiec był boso, ale nie znaleziono jego śladów, żadnego tropu. Cisza i pustka.
Od lewej: Ted, Bobby, Jim, Bill
Bobby Panknin zaginiony
Codziennie w poszukiwaniach Bobby’ego uczestniczyło wielu ludzi. W akcji wzięło udział tysiące wolontariuszy. Poszukiwania były trudne ponieważ obszar, w którym zaginął chłopiec był niezagospodarowany, z licznymi pagórkami oraz nierównościami terenu.
Do pomocy w poszukiwaniach wezwano psy tropiące. Jeden z nich, po tym jak powąchał buta chłopca, podążał za tym zapachem dwa razy. Według szeryfa, Bobby podszedł do tego miejsca, odwrócił się, a następnie wrócił, co zmyliło ogara.
Kiedy Bobby zniknął, miał na sobie tylko niebieskie kąpielówki. Niestety, w okolicy było wiele miejsc, po których nie powinien chodzić boso oraz bez ubrania, ponieważ uniemożliwiało to ochronę przed różnymi zaroślami. Szeryf Holter opisywał to miejsce jako bardzo trudny teren. Gdyby chłopiec wpadł do dziury i został ranny możliwe, że poszukiwacze przeszliby tuż nad nim. Czterech nurków z patrolu w Colville z hrabstwa Stevens przeszukało Deep Lake, podczas gdy poszukiwacze przeszukiwali brzeg Current Creek.
Ostatecznie oficjalne poszukiwanie Bobbiego odwołano, ponieważ nie odkryto ani jednego tropu, który doprowadziłby do chłopca. Jego rodzice, Edna i Howard, wraz z pozostałymi synami, wrócili do swojego domu w Spokane. Mimo to, wielu miejscowych kontynuowało osobiste poszukiwania Bobby’ego.
Teorie
Szeryf Holter na początku uważał, że Bobby, który ważył zaledwie 15 kilogramów, został porwany przez orła, zabrany przez niedźwiedzia, bądź dzikiego kota. Było to jednak mało prawdopodobne, ponieważ Bobby w tej sytuacji wołałby o pomoc, czy też krzyczał.
Szeryf spekulował również, że chłopca uprowadzono. Porwanie wymagałoby jednak to mało prawdopodobnego zbiegu okoliczności, kiedy potencjalny porywacz znalazłby się dokładnie w tym miejscu, w konkretnym czasie.
W marcu 1964 roku w liście dyrektora FBI J. Edgara Hoovera stwierdzono, że nie znaleziono żadnych dowodów, które wskazywałby na porwanie. Mimo to, szeryf Holter poinformował lekarzy, że jeśli okazałoby się, iż chłopiec został uprowadzony i mieszka już z nową rodziną, to ma alergię na czekoladę, jest podatny na infekcje ucha oraz ma trudności z wymawianiem dźwięków „r” i „c”. Co więcej, jego rodzice powiedzieli, że Bobby interesował się kowbojami i paradami. Chłopic zareagowałby również na imię rodzinnego psa Frisky.
Czy Bobby Panknin żyje?
Do dziś nie wiadomo, co stało się z chłopcem. W 2011 roku Ted wyznał, że gdy jest starszy, coraz częściej zastanawia się, co stało się z Bobbym. Zadaje sobie pytanie czy żyje, co robi? Ted dodał również, że nie wyklucza, że jego brat dorastał w innej rodzinie i zapomniał o swoim wczesnym dzieciństwie. Powiedział, że „lepiej jest pomyśleć o tym w ten sposób”.
Żródło:
morbidology.com/the-disappearance-of-bobby-panknin
https://www.spokesman.com/stories/2011/may/15/1963-little-bobby-panknin-vanished-family-camping-/
