Marek G. usłyszał wyrok za brutalne zabójstwo żony

Marek G. był chorobliwie zazdrosny o swoją żonę. Kobieta doświadczała z jego strony przemocy psychicznej. Obsesja na punkcie małżonki sprawiała, że stale próbował ją kontrolować i śledzić. Nic więc dziwnego, że Beata G. miała zamiar się rozwieść. Niestety, nie zdążyła uwolnić się od męża. Zaatakowana toporkiem nie miała szans na ucieczkę. Wciąż jednak żyła, kiedy Marek G. oblał ją benzyną i podpalił.

Marek G. miał obsesję na punkcie żony

Marek i Beata G. mieszkali w Raciążu wraz ze swoimi dziećmi i rodzicami mężczyzny. On miał 45 lat, pracował jako ochroniarz w supermarkecie. Ona, 42-latka, była pielęgniarką Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym w Kraszewie-Czubakach. Choć z pozoru tworzyli normalną rodzinę, każdy kto znał ich trochę lepiej wiedział, że Marek G. ma obsesje na punkcie swojej żony. W wyniku chorobliwej zazdrości, wciąż podejrzewał ją o zdradę. Bez wątpienia, to właśnie z tego powodu stale przeglądał telefon kobiety, założył jej GPS, a nawet urządzał awantury, gdy dłużej przebywała w łazience- podejrzewał bowiem, że w tym czasie kontaktuje się z rzekomym kochankiem.

Pielęgniarka długo szukała pomocy

W 2011 roku Marek G. był skazany na rok więzienia za znęcanie się nad żoną i matką. Oprócz tego, w przeszłości odbywał karę dwóch lat pozbawienia wolności za udział w bójce, wraz z innymi osobami. Te doświadczenia niczego go nauczyły. Po odzyskaniu wolności, znów zatruwał życie swoim najbliższym. Beata G. kilkukrotnie zgłaszała na policję nękanie ze strony męża, jednak rodzina odmawiała składania zeznań przeciwko Markowi G. Prokurator miał zatem ,,związane ręce’’, a kobieta –nie uzyskawszy pomocy- wycofywała skargi.

Pielęgniarka kilka razy wyprowadzała się od męża. Niestety, ten za każdym razem sprowadzał ją do domu. Marek G. po prostu nie pozwalał żonie odejść, a jej kolejne próby uwolnienia się spod jego chorobliwej kontroli sprawiały, że nękanie przybierało na sile.

Marek G. brutalnie zabił żonę

Do tragedii doszło w listopadzie 2019 roku. Beata G. wracała z 24-godzinnego dyżuru w pracy. Wówczas nie mieszkała już ze swoim prześladowcą, a dach nad głową otrzymała u znajomej. Jej mąż, znając trasę kobiety, zaczaił się na nią w miejscowości Kraszewo-Sławęcinie. Gdy tylko zauważył znajome auto, zajechał drogę małżonce pożyczonym samochodem. Ta, nieświadoma jego planu, zatrzymała się. Nim zdążyła zorientować się w sytuacji, Marek G. wybił toporkiem szybę w jej aucie. Następnie wyciągnął żonę z samochodu i na oślep zadawał ciosy. W trakcie ataku kobieta połączyła się z numerem alarmowym, niestety nieskutecznie. Jak się później okazało, nagrały się jednak jej krzyki, błaganie do męża dał jej spokój. Mężczyzna katował kobietę, a następnie wrzucił ją do przydrożnego rowu. Tam oblał jej ciało benzyną i podpalił. To samo zrobił z samochodem kobiety. Później, jak gdyby nic się nie stało, spalił swoje ubrania i udał się do pracy.

Sekcja zwłok wykazała, że Beata G. jeszcze żyła, kiedy została podpalona.

Wyrok

Początkowo Marek G. miał odpowiadać za zabójstwo w zamiarze bezpośrednim. Wraz z upływem czasu, na podstawie materiału dowodowego, zarzut ten zakwalifikowano pod surowszy przepis- dokonanie zabójstwa ze szczególnym okrucieństwem. W lipcu 2021 Sąd Okręgowy w Płocku uznał Marka G. za winnego zamordowania swojej żony i wymierzył mu karę 25 lat pozbawienia wolności.

Źródło: