Jak wynika z raportu Krajowego Centrum ds. Zaginionych i Wykorzystywanych Dzieci, co roku zgłaszane są zaginięcia około pół miliona dzieci, z których ogromna większość zostaje wkrótce odnaleziona. W przypadku niewielkiej liczby może upłynąć kilka miesięcy, a przy jeszcze mniejszej rok albo dwa.  

Niezwykle rzadkie jest to, że zaginione dziecko, które w końcu wróci, jest nieobecne tak długo, jak Crystal.

Jednak jak pokazuje ta historia- cuda się zdarzają. 

Dwadzieścia lat, 10 miesięcy i dwa tygodnie po tym, jak jej córka zniknęła.

Cynthia Haag nadal mieszkała w tym samym szeregowym domku, którego nie chciała porzucać z nadzieją, że jej zaginione dziecko wróci.
Pewnego dnia telefon Cynthii zadzwonił. To była jej druga córka, która poinformowała matkę, że właśnie dostała bardzo dziwną wiadomość na Facebooku. Autorką wiadomości miała być jej dawno zaginiona siostra, Crystal.
Matka po tym co usłyszała, psychicznie przygotowała się na kolejne rozczarowanie, ale kiedy zobaczyła zdjęcie profilowe na Facebooku, od razu wiedziała, że patrzy na zdjęcie swojej zaginionej córki.

 Te same białe, proste zęby, te same oczy, ten sam promienny uśmiech. To była Crystal, którą ostatni raz widziała jako 14-letnią dziewczynkę. W głowie matki zaczęły pojawiać się pytania: Dlaczego Crystal odeszła? Gdzie była? Co się stało? Czy przez ten cały czas była bezpieczna?

Zaraz po otrzymaniu tej wiadomości, starsza córka Bianca wsiadła w samochód, udając się na północ do Nowego Jorku, gdzie obecnie mieszkała Crystal. Jej młodsza siostra miała teraz krótkie włosy i mówiła po hiszpańsku. Nie nazywała się już Crystal Haag, która miałaby 35 lat, ale Crystal Saunders, która miała 44 lata. Jednak w tym momencie żadna z tych zmian nie miała dla najbliższych znaczenia. Ich zaginiona siostra i córka wreszcie się odnalazła.

Matka 

Cynthia pracowała jako kasjerka w lokalnym sklepie spożywczym. W tamtych czasach niewiele zarabiała, bo tylko kilka dolarów za godzinę, ale czuła się dumna, że na stole zawsze było jedzenie, a jej dzieci miały czyste ubranie. Kobieta nieustannie była zajęta pracując i wychowując dzieci. Było jej ciężko jako samotnej matce.
Był 26 kwietnia 1997 roku, sobota. Cynthia przed pracą robiła czwórce swoich dzieci śniadanie – płatki z mlekiem. Crystal, jak zwykle, od samego rana była uśmiechnięta. „Zostań dziś w domu”– poprosiła Cynthia. „Dobrze mamo, zostanę ”–  odpowiedziała Crystal.
To był ostatni raz, kiedy matka widziała swoje dziecko. 

Zaginięcie 

Gdy po skończonej pracy Cynthia wróciła  do domu i nie zastała w nim Crystal, zaniepokojona obdzwoniła wszystkich przyjaciół swojej córki, a następnie zawiadomiła policję.

Scenariusze przez te lata poszukiwań córki były przeróżne:

Dziewczynka została porwana, uciekła, popełniła samobójstwo, ktoś ją zamordował. Skracając zawiłą historię poszukiwań, tak przedstawia się jej kalendarium:

20 września 2010:

„Wszystkie wysiłki zmierzające do zlokalizowania zaginionej zostały wyczerpane”.

Wspomnienia Crystal z dzieciństwa

Crystal pamięta te lata inaczej niż jej matka. Zeznała, że ledwo dogadywała się z rodzeństwem, że nie była szczęśliwym dzieckiem i że bardzo często wymykała się z domu.
Była tak nieszczęśliwa, że jedynym planem, który miał dla niej sens, była ucieczka. Pamietała dobrze, że gdy miała 9 lat, sąsiad zaczął wykorzystywać ją seksualnie. Działo się to przez kilka kolejnych lat, a ona sama myślała, że to normalne. Jednak kiedy stała się nastolatką, zrozumiała, że to było złe. Doszła nawet do przekonania, że skoro nadużycia trwały tak długo, jej matka musiała o tym wiedzieć. Wiara w to, że matka godziła się na wyrządzanie jej krzywdy, ostatecznie doprowadziła czternastolatkę do ucieczki z domu.

W tą pamiętną sobotę, po tym jak matka udała się do pracy, Crystal poszła do swoich przyjaciół. Wiedziała, że matka będzie wściekła, więc postanowiła zostać z nimi dłużej. Następnego dnia wsiadła do autobusu jadącego do Nowego Jorku.

Ulica i nowa tożsamość 

Wspomnienia pierwszych dni na ulicy są bolesne. Crystal pełna strachu spała pod gołym niebem, a za dnia pieszo przemierzała Nowy Jork. Kiedy dotarła do Manhattanu, przedstawiła światu nową osobę: kobietę, 23-letnią Crystal Saunders. Teraz nie pamięta dlaczego wybrała to nazwisko. Po jakimś czasie znalazła pracę, sprzątała domy i mieszkania. Wkrótce zamieszkała w dominikańskiej dzielnicy, będąc w ciąży z miejscowym mężczyzną. Dorobiła się także fałszywego prawa jazdy, a także karty Medicaid, która dla kobiet w ciąży w Nowym Jorku jest stosunkowo łatwa do uzyskania bez oficjalnej dokumentacji.
Crystal z nową tożsamością oswoiła się dość szybko. Zmieniła tylko drobne szczegóły, a wiek był wiarygodny, ponieważ wyglądała na dużo starszą. Kiedy ktoś pytał o jej rodzinę, odpowiadała, że jej nie ma. Z biegiem lat Crystal nauczyła się płynnie hiszpańskiego, urodziła czwórkę dzieci, zanurzyła się w społeczności dominikańskiej, a nawet przyjęła nowych krewnych – ludzi, których nazywała „dziadkiem”, „babcią” i „kuzynką”.

Instagram 

Zdecydowała się także na założenie kont na portalach społecznościowych, tak więc 29 stycznia 2014 roku ( data, w której Crystal faktycznie skończyła 31 lat) opublikowała swoje pierwsze zdjęcie na Instagramie. Zdjęcie ukazywało ją z tortem urodzinowym, zostało podpisane „Moja szczęśliwa 40-tka” .
Kiedy jej najstarszy syn, Bryan, osiągnął wiek dojrzewania, zaczął zadawać pytania o jej rodzinę. Kiedy powstał Facebook, kobieta zaczęła szukać swoich bliskich.
W rzeczywistości bardzo chciała do nich dotrzeć. Często myślała o matce i siostrach, ale nie miała odwagi, wstydząc się tego co zrobiła.
Dopiero gdy ujawniła synowi całą prawdę, za jego namową i pomocą odnalazła na portalu Facebook konto swojej siostry. Postanowiła do niej napisać.
Potem wszystko potoczyło się błyskawicznie: pierwsze spotkanie, szczęście i łzy wzruszenia. Jednak radość z tego spotkania wkrótce ustąpiła miejsce wielkiej tragedii, jaką poznała rodzina.

Wyznanie 

Cynthia musiała poznać prawdę i dowiedzieć się, dlaczego jej córka postanowiła odejść. Wtedy Crystal wyznała, że jako dziecko była gwałcona, i przekonana, że matka miała tego świadomość. 

Cynthia była zszokowana. Powiedziała, że nie miała o tym nigdy pojęcia, że takie sytuacje miały miejsce. Że gdyby wiedziała, nigdy by na to nie pozwoliła. 

Mimo iż Crystal nie miała pewności czy jest to prawda, nadal kochała swoją matkę. Postanowiła zamieszkać w okolicy swojego dawnego domu i od czasu do czasu spotyka się ze swoją rodziną, próbując odnowić utracone więzy.