Policja próbowała podsunąć jej inne dziecko

Policja próbowała podsunąć jej inne dziecko. Matka zaginionego chłopca przeżyła piekło, szukała swojego synka do końca życia.

Policja próbowała podsunąć jej inne dziecko

Cofnijmy się do 10 marca 1928 roku.

Christine Ida Collins miała synka – Waltera. Mieszkali razem na przedmieściach Los Angeles. 10 marca kobieta wyszła do pracy, a jej 9-letni syn miał pójść do kina… Chłopiec wyszedł z domu, lecz tam nie dotarł. Przepadł bez najmniejszego śladu, jakby rozmył się w powietrzu. Po powrocie z pracy Christine zaniepokojona faktem, że jej syn nie wrócił jeszcze do domu, powiadomiła policję o jego zaginięciu.

Poszukiwania

Poszukiwania 9-latka były zorganizowane na ogromną skalę. Koszmar zrozpaczonej matki dopiero się zaczynał… Funkcjonariusze policji szukali synka Christin Collins. Wszystkie ich czynności skrupulatnie śledziły media. Po zaginięciu małego Waltera na komisariat zgłaszało się wielu świadków. Twierdzili, że widzieli zaginionego chłopca w różnych miejscach. Niestety, żadnej z tych informacji nie potwierdzono.

Przełom?

Po pięciu miesiącach poszukiwań 9-latka pojawił się przełom… Znaleziono chłopca w Illinois. Dziecko natychmiast przekazano Christin. Jednak kobieta stwierdziła, że to nie jej zaginiony synek, na domiar tego znaleziony chłopiec miał 12-lat. Pomimo tego policja zmusiła Christin, by zabrała chłopca do domu. Zrozpaczona matka za wszelką cenę chciała udowodnić, że chłopiec znaleziony w Illinois nie jest jej zaginionym dzieckiem. Kobieta zaczęła zbierać dowody potwierdzające, że to zupełnie obce dziecko… Między innymi zebrała dokumentację dentystyczną, zeznania nauczycieli małego Waltera, która potwierdziła, że obecny chłopiec ma zupełnie inne pismo. Również przyjaciele zaginionego 9-latka cały czas powtarzali, że znaleziony chłopiec nie jest ich zaginionym kolegą.

Policja próbowała podsunąć jej inne dziecko — zdjęcie ze strony https://en.wikipedia.org/wiki/Christine_Collins

Policja nie uwierzyła, upierali się, że chłopiec, którego znaleźli to zaginiony 9-latek. Na domiar tego umieścili zrozpaczoną matkę w szpitalu psychiatrycznym. W międzyczasie kilku policjantów zaczęło w ukryciu obserwować udawanego Waltera. Kiedy odkryli, że chłopiec nie jest synem Christin, chłopiec przyznał się do oszustwa. Zeznał, że nazywa się Arthur Hutchins. Christine została wypuszczona ze szpitala po 10 dniach od jego zeznań. Wtedy zaczęły się poszukiwania zaginionego chłopca ponownie.

Farma drobiu

Po jakimś czasie poszukiwania 9-letniego Waltera doprowadziły mundurowych do kurzej farmy Wineville. Znaleziono tam trzy ciała innych zamordowanych chłopców. Mordercą był Gordon Stewart Northcott. Jednak mężczyzna jak się okazuje dopuścił się dwudziestu – trzydziestu morderstw oraz molestowania i gwałtów. Na posesji farmy znaleziono wiele fragmentów zamordowanych dzieci, jednak nigdy nie udało się ich zidentyfikować, ponieważ groby, były zasypane i zalane wapnem w celu ich szybkiego rozkładu. Inne części zwłok zostały spalone w nieznanym miejscu na pustyni. Szokujące jest to, że we wszystkich zbrodniach pomagała mu matka – Sarah Louise Northcott oraz siostrzeniec Gordona – Stanford Clark. To właśnie Stanford zwabiał na farmę dzieci, które później Gordon molestował, gwałcił i zabijał.

zdjęcie ze strony https://coolinterestingstuff.com/the-very-strange-case-of-christine-and-walter-collins

Koszmar uprowadzonych dzieci

Gordon zamykał porwanych chłopców w klatkach po kurczakach. Tam się nad nimi znęcał. Kiedy się nimi znudził, zabierał je do pokoju, w którym zabijał kury. Tam zabijał siekierą bezbronne, przerażone dzieci. Z farmy dochodziły przerażające odgłosy. Mundurowi znaleźli w pokoju, w którym Gordon zabijał siekierą chłopców zakrwawione narzędzia zbrodni, znaleziono również gwizdek, harcerskie odznaki oraz książkę z listem do rodziców jednego z zamordowanych chłopców.

Z ustaleń śledczych wynika, że trzech innych chłopców o nieustalonej tożsamości uciekło z farmy, gdzie dochodziło do morderstw dzieci. Niestety nigdy nie udało się ustalić, czy mały Walter też był ofiarą Gordona i jego rodziny. Mundurowi nie wykluczają, że chłopiec został przez nich porwany 10 marca 1928 roku. Nie wykluczają również tego, że Wolter mógł uciec z farmy i przeżył. Christin do końca swojego życia szukała swojego synka, ponieważ cały czas wierzyła, że jej dziecko wciąż żyje. Gordon Stewart Northcott – skazany na śmierć przez powieszenie za trzy morderstwa. Egzekucję wykonano 2 października 1930 roku. Sarah sąd uznał za obłąkaną i skazano ją na dożywotni pobyt w zakładzie zamkniętym. Ostatecznie wyszła po 12 latach odsiadki.

Źródło: Matka zaginionego chłopca przeżyła prawdziwe piekło. Policjanci próbowali podsunąć jej obce dziecko (msn.com)

The Disappearance of Walter Collins: a mother ‘s Undying Hope & The Wineville Chicken Coop Case – Stmu History Media | Chad Wilken’s

Christine Collins – Wikipedia, wolna encyklopedia